Polska Prowincja Świeckiego Instytutu Dominikańskiego z Orleanu
Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał.
(J 4,34)
(J 4,34)
Posłuszeństwo wymaga od świeckich konsekrowanych umiejętności odczytywania woli Bożej w sytuacjach często niespodziewanych, jakich dostarcza życie w świecie. Wymaga inicjatywy i wysiłku w takim kierowaniu sprawami doczesnymi, aby rozwijały się po myśli Bożej. Wymaga dyspozycyjności i gotowości podejmowania tego, co zostało rozeznane w dialogu z przełożonymi jako wezwanie Boże. Instytut zapewnia formację i towarzyszy każdemu swojemu członkowi w dochodzeniu do tego, co i jak ma czynić, ale nie zastępuje jego własnej woli.
Przez ślub posłuszeństwa członkowie Instytutu zobowiązują się iść za Chrystusem posłusznym aż do śmierci, kształtując swoje życie według Konstytucji Instytutu.
Przez ślub posłuszeństwa członkowie Instytutu zobowiązują się iść za Chrystusem posłusznym aż do śmierci, kształtując swoje życie według Konstytucji Instytutu.
Posłuszeństwo wasze dowodzi światu, że można być szczęśliwym nie zatrzymując dla siebie prawa osobistego wyboru, lecz pozostając całkowicie do dyspozycji Bożej, zgodnie z tym, czego wymaga codzienne życie, znaki czasu, potrzeby zbawienia współczesnego świata.
/Paweł VI, Przemówienie do przełożonych generalnych Instytutów Świeckich/
/Paweł VI, Przemówienie do przełożonych generalnych Instytutów Świeckich/
Konferencja o. Jakuba Kruczka OP o posłuszeństwie wygłoszona podczas rekolekcji Wspólnoty w 2009 r.
W dominikańskiej ceremonii składania ślubów: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa - wypowiada się słowa tylko o posłuszeństwie Bogu oraz przełożonym. W tym jednym ślubie zawierają się wszystkie. Fakt „wyróżnienia” jakoby ślubu posłuszeństwa, mimo woli ukierunkowuje nasze życie ku naśladowaniu Chrystusa czystego i ubogiego, który był posłuszny Ojcu aż do szaleństwa krzyża.
© by Świecki Instytut Dominikański z Orleanu